In vroeger tijden, toen men voor veroveringen nog op zeilboten was aangewezen, kwam een schip in een dergelijk hogedrukgebied nogal eens stil te liggen. Die windstilte kon soms wel weken duren en pas als zo'n hogedrukgebied in beweging kwam of tijdelijk verdween, ging het weer waaien. Omdat de reis daardoor langer duurde dan voorzien, raakten eten en drinken op.Om het ergste te voorkomen, zette men dan de paarden, die men bij zich had voor het reizen over land, overboord.
Niet geschikt om op te schaatsen.
Buiten deze ijsvorm zijn er nog diverse vormen. Deze vindt u hier.
De persistentie is voornamelijk afhankelijk van de vochtigheid van de omgevingslucht en de windsnelheid. Is de lucht bij aanvang erg vochtig dan zal de contrail minder snel oplossen. Een luchttemperatuur van tussen de -50°C en -60°C en een relatieve vochtigheid van tenminste 80% zijn ideale omstandigheden voor de vorming van persistente contrails. Bij -45°C tot -50°C zijn de contrails vaak zwak en kort persistent.
| 0-2 | Vrijwel nergens, bijna nergens | Kleine kans |
|---|---|---|
| 3-7 | Plaatselijk, op verscheidene plaatsen | Mogelijk |
| 8-10 | Vrijwel overal, op de meeste plaatsen | Grote kans |
| Als gevolg van de aardrotatie komen er per hafrond 3 luchtcirculatie-cellen voor. Aan de polen is er altijd een hoge luchtdruk als gevolg de neerdalende koude lucht. Dit continue hogedrukgebied wordt ook wel polair maximum genoemd. |  |
In het extreem droge jaar 2003 liep het tekort op tot 230 mm. In het recorddroge jaar 1976 werd het zelfs 330 mm.
Hoe werkt het nu? Wanneer de relatieve luchtvochtigheid minder dan 100% bedraagt (dus niet verzadigd), dan kan er water uit dit kousje verdampen. Verdamping kost energie en deze energie wordt onttrokken aan het kwik in het reservoir van de tweede thermometer. Daardoor gaat deze tweede thermometer een lagere temperatuur aanwijzen dan de eerste. Aan de hand van het temperatuurverschil tussen beide kan o.a. de relatieve vochtigheid, dauwpunt, enz. worden bepaald. Dit is een vrij ingewikkelde berekening zodat op de meeste psychrometers een tabel is aangebracht waardoor men de relatieve vochtigheid eenvoudig kan aflezen.
De pyrocumulus ontstaat boven bronnen van extreme hitte zoals bosbranden, industrie en vulkanen. De snel opstijgende hete lucht koelt vervolgens af en condenseert, doordat de asdeeltjes de basis vormen van druppelvorming. De wolken worden meestal grijs van kleur en kunnen flink variëren in grootte: van kleine cumulus tot grote cumulonimbus (buienwolk, afgekort Cb).
Bij de grote versies kan er neerslag en onweer optreden. In dat geval is er sprake van een pyrocumulonimbus.
De stromingen in deze wolken kunnen zeer turbulent zijn en als er veel asdeeltjes in zitten, kunnen daardoor ladingsverschillen optreden die resulteren in onweer. Als de wolken groot genoeg zijn kan er ook (lichte) neerslag uit vallen, vaak regen vermengt met as. Door de turbulentie treden er bovendien vaak zware windstoten op aan de grond. Maar ook hagel en zelfs tornado's behoren tot de mogelijkheden.
De hoogste wolken rijken tot 15 kilometer hoogte.
